sábado, 1 de agosto de 2009

Munduari begiratzeko modu bat



Munduari begiratzeko modu bat,
laguntzarrekin kantatzeko modu bat,
horman eguzkia hartzeko modu bat,
itxaroten jakiteko modu bat.

Pagoak ukitzeko modu bat,
azalak irakurtzeko modu bat,
hego-haizea usaintzeko modu bat,
autoan negar egiteko modu bat.

Ez onena agian,
ez ederrena agian,
zaharregia, txikiegia agian.

Begietara begiratzeko modu bat,
galderak egiteko modu bat,
eskutik heltzeko modu bat,
amets egiteko modu bat.

Ez onena agian,
ez ederrena agian,
zaharregia, txikiegia agian,
agian.

Kirmen Uribe.



Una forma de mirar al mundo,
una forma de cantar con los viejos amigos,
una forma de tomar el sol en la pared,
una forma de saber esperar.

Una forma de tocar hayas,
una forma de leer pieles,
una forma de oler el viento sur,
una forma de llorar en el coche.

Quizás no la mejor,
quizás no la más hermosa,
quizás demasiado vieja, demasiado pequeña.

Una forma de mirar a los ojos,
una forma de hacer preguntas,
una forma de agarrar de la mano,
una forma de soñar.

Quizás no la mejor,
quizás no la más hermosa,
quizás demasiado vieja, demasiado pequeña.




A way to look at the world,
a way to sing with old friends,
to take the sun on the wall,
a way to know how to wait.

A way to touch the beech trees,
to read the surface of skins,
a way to smell the south wind,
a way to weep in the car.

Not the best way maybe,
not the loveliest way maybe,
too old, too small, maybe.

A way to meet someone's eyes,
a way to ask the questions,
a way to take someone's hand,
a way to have a dream.

Not the best way maybe,
not the loveliest way maybe,
too old, too small, maybe,
maybe.

No hay comentarios.:

Publicar un comentario